O günlere dönsem

bayram,bayram dedikleri,
oda geldi geçti işte,
epeydir bayramlar bana uğramaz ki,
bu bayramda ne kapımı çalan oldu,
nede nasılsın diyen birisi,
sanki sıradan bir haftanın günüydü,
bayramın günleri,
nerde o eski bayramlar,
mendil içindeki harçlık paralar,
güzelim çikolatalar,kolonyalar,
bazı büyüklere ikram edilen likörler..
eskiyen birçok şey gibi,
onlarıda gömdük mazinin sayfalarına,,
nekadar da çabuk tüketen yok eden
bir topluma dönüştük biz böyle,
nasıl bir heyecandı bayram sabahını
beklemek,ana babanın elini öpmek,
ilk bayram harçlığımı onlardan
siftah etmek..
sonra konu komşu kapıları,
önce en az harçlık verenler
sıradan çıkartılırdı..
sonra..daha cömert daha kodaman komşular,
biriktimi paralar ver elini kayıklı salıncaklar
dönme dolaplar..
akşama yorgun ama mutlu çocuklar
çalarlardı evin kapısını..
yatmadan düşünürdük yarın kim kalmışsa
gidilmiyen
önce onlara gidilmeliydi hemen..
ne güzeldi ne güzel,
keşke çocuk olsamda o günlere dönsem
o günlere dönsem

GÜLEN