O Günlerde Şiiri - Halil İbrahim Demirel

O günlerde;
Üstünde seninle yürüdüğüm sarı yapraklarla,
Yağmurda altına saklandığımız saçak arası kadardı dünyam.
Yeterdi.

O günlerde;
Mutlu olmak için sebebe ihtiyaç olmazdı.
Takvim yaprakları bu kadar çirkin durmaz.
Fotoğraflarda ise poz verilmezdi.

O günlerde;
Bir elbisenin, birine yakışmadığı olmazdı.
Hele sana...
Her şey yakışırdı.

O günlerde;
Yine çok ağlardın.
Ama üfleyince iyileşirdi yaraların.
Hayallerin bu kadar büyük,
Umutların ise bu kadar küçük değildi.
Sen daha bir güzeldin.

O günlerde;
Daha bir benimdin.

O günlerde;
Yeterdi geldiğini görecek kadar, görmek geleceği.
Ve günlerce yutkunup, avuçlarında ki teri silerek,
Ezberledikten sonra cümleyi,
Bir akşam üstü, tam gidecek evlerimize...
"Seni seviyorum" diyebilecek kadar cesaret yeterdi.
Ki o günlerde;
Şimdiki kadar kolay,
Sığ ve çocukça değildi.

O günlerde;
Söz vermek daha zor.
Tutmak daha kolaydı.

O günlerde;
İnanmak,
Ah ne kadar kolaydı.