O Günler ki Şiiri - Fikri Avşar 2

O GÜNLER Kİ;
Bir tabaktan doyuyordu onumuz.
Yaza bulsak,kışa yoktu donumuz.
Çalışmaktan yorulmazdı kolumuz.
O günler ki;Bu günlerden güzeldi.

Tek odada ma aile yatardık.
Tarla,bahçe ekimini yapardık.
Nahırlara inek,dana katardık.
O günler ki;Bu günlerden güzeldi.

Sabahları horoz ile kalkardık.
Yakıt için çalı çırpı toplardık.
Ocakları üfleyerek yakardık.
O günler ki; Bu günlerden güzeldi.

Buğdaydandı aşımızın tamamı.
Kim bilirdi savunayı,hamamı.
Kül basardık sağaltırdı yaramı.
O günler ki; Bu günlerden güzeldi.

Herkes ilişkide sınır bilirdi.
Ağır işler imeceyle yürürdü.
Olmayanlar olanlardan alırdı.
O günler ki;Bu günlerden güzeldi.

Büyükler var idi,lafı dinlenir.
Cahil cühelanın ağzı gemlenir.
Bağışlanır kırgınlıklar sonlanır.
O günler ki;Bu günlerden güzeldi.

İnananın yüzü nurlu olurdu.
Kutsalını herkes kendi korurdu.
İnkarcıda bu durumu bilirdi.
O günler ki;Bu günlerden güzeldi.

Ademi'm der durduralım zamanı.
Ormanlar bitiyor görün dumanı
Doğa can çekişir duyun amanı.
Bu günlerden geçmiş daha güzeldi.
28.07.2021
Fikri Avşar