Bir gün ayrılacağım bu kentten
Sevinçlerim hüzünlerim bile kalmayacak geride
Haddi hesabı olmayan aldanışlarıma çelme takarcasına gideceğim
Omuzlayacağım yükümü kalbimde ne kadar kanarsa kanasın
Olurda rastlarsam köşebaşında ağlayan çocukluğuma
Bir baş okşayıp bir tebessümle ayrılacağım yanından
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim