05.12.1979 / İstanbul
O gün anladım,
birinin gözlerine fazla baktığında
kalbinin yerini değiştiriyorsun.
Sana bakarken zamanı unuttum,
ama sen bir an bile fark etmedin.
Ben orada, bir sessizliğin içinde
binlerce kelime söyledim sana.
Yanaklarım kızardı,
elim bir yerlere sığınmak istedi,
kelimeler dilimin ucuna kadar geldi
ama kalbim “sus” dedi.
O gün anladım,
sevmek bazen söyleyememektir.
Bazen sadece bakarsın,
ve o bakışta bir ömür yaşarsın.
Seninle konuşmadım belki,
ama her sustuğumda seni düşündüm.
Kalbim atarken hep adını sayıklıyordu
duymadın.
Ama hissettin, biliyorum.
O gün anladım,
bazı insanlar içimize yerleşir,
ve bir daha hiçbir kelime
onları tam anlatamaz.
Kayıt Tarihi : 23.10.2025 06:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!