O GÜN
Bak! Hâlâ ayaktayım, kolay kolay yıkılmam.
Vurunca öleceğim sandın değil mi o gün?
O küçücük sözünle sarsılmadım diyemem,
Bir an sendelememe kandın değil mi o gün?
Dilin nasıl da döndü bana ’defol’ demeğe?
Yazıklar olmadı mı verdiğimiz emeğe?
Aldığın o ahları başlarken ödemeğe,
Değerimi anlarsın, yandın değil mi o gün?
Sebebi söylemeden kovdun ya bu mehmedi,
Susuz kaldı çöllerde, lâkin daha ölmedi.
Bence, sen pişman oldun, özledin bu yiğidi,
İçin için ağladın, andın değil mi o gün?
Ne hâyâller kurarım hepsi de akla ziyan,
Yüzün gözün kaşların hepsi de ayan beyan.
Bazen sesler duyarım, seninkine benzeyen,
Biri kapımı çaldı, sendin değil mi o gün?
25.08.2020
Mehmet Semercio
Mehmet SemercioKayıt Tarihi : 26.8.2020 02:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Semercio](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/26/o-gun-295.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!