O gitti,
zifiri bir karanlık kapladı gökyüzünü
ağır bir zindan yalnızlığı çöktü
tüm zamanlara
O gitti,
bir boşluk açıldı,içimde bir yerlerde
öksüz kaldı kelimelerim
çöl oldu vahalarım
O gitti,
kalemim sustu,rüzgarsız kaldı yelkenim
ruhum dalgalarda boğuldu
vurgun yedi gözlerim
O gitti,
güller soldu gönül bahçelerimde
kara bulutlar çöktü hasat mevsimlerime
kabus oldu düşlerim
O gitti,
kalakaldım,boynu bükük ortalarda
dağıldı, geride kalan ne varsa
sevdasız günlerde
O gitti,
son bakışmalarımız
hıçkırıklı gözyaşlarımız
değirmen yoksunu acım
O gitti,
her şey bitti
yalnızlığında yıkanırken
sevgilerim yok olup yitti….
Kayıt Tarihi : 9.7.2005 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemal Gökmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/09/o-gitti-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!