O Gitti Şiiri - Fatma Müjgan

Bir,
ince hastalığa tutulmuş dediler...
Meğer,
kara sevda içten içe bitirmiş...

ilk yağmurlarla gitti,
arkasına bakmadan...

Temiz aşklara,
örnekti bende...

sevdiğinin elini,
tutmamıştı elbette!

O,
gitti...
Gönderilmemiş,mektupları kaldı,

utangaç,
biraz da sararmış,

ayva kokulu...
evi gibi,
sonbahardan,yaza kadar...

hala,
kapısının önünden geçerken
durur bakarım,
ince,
uzun,
loş,
penceresinde,
sanki,
O,var...

Bazen,
evin,sundurmalarından,
salkım saçak dökülür,
yağmur...

bazen,
mağrur gölgesinde,
bahçedeki çınarın...

bir elinde,
sigara,
bir elinde,
kahve fincanı...
nazlı nazlı,yudumlar...

Akşam üstü,
harmanlanır,
bahçesinde,
çardak gülleri ile kokusu...

Ne vardı,
seviyorum deseydi,
aşktan korkacak ne var!