Ne duvarlara yumruk attım.
Ne de insanların kalbini kırdım.
Ben sadece sessizce
Sabaha kadar ağlamıştım o gece...
Ne başka insanlara bunları anlattım.
Ne de pire için yorgan yaktım.
Ben sadece sessizce
Sabaha kadar ağlamıştım o gece...
Ne seni sevmekten vazgeçtim
Nede yirmi sene önceki gibi gençtim.
Ben sadece sessizce
Sabaha kadar ağlamıştım o gece...
Ne kuşlarla selamlaştım,
Ne karıncalara tepeden baktım.
Ben sadece sessizce
Sabaha kadar ağlamıştım o gece...
Ne önemi vardı,acı çekmek ya da,mutlu olmak
Seneler boyu dolmakta dolmak.
Veya ağzımdan çıkacak birkaç hece,
Ben sadece sessizce,
Sabaha kadar ağlamıştım o gece...
Kayıt Tarihi : 15.3.2018 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!