O Duvar Şiiri - Dursun Özden 3

o duvar

-1-
bir zamanlar, burgaz adası’ndaki
o duvar kaçkını, bir komşum vardı
beyaz, hem de mavi yakalı: o troçki
troçki, karayip güzeli çatık kara kaşlı
meksikalı frida’nın son aşkı
nazım, özgürlüğü için kaçtı
lenin ile kemal, bu işe şaştı
askeri yeşil ceketin, sol göğsündeki
o emek kahramanı, istiklal madalyalı
tütün sarısı bıyıklı-o yaşlı işçi dedi ki:
“ve o kara duvarı yapan da, yıkan da
bizim çocuklardı ve onlar da bizimki”
istanbul boğaziçi’den, o 1 mayıs farkı
sovyet bandıralı, son gemi geçiyordu
o devasa geminin adı: ‘maksim gorki’
ve ben, bizim duvarın dibinde; gorki’yi
aytmatov’u okuyorum, ne fark eder ki

-2-
o duvar; o dikenli gül bahçesi çiti
tarihin öteki yüzü, fırtınalı gel giti

ulu bir devrin battığı o yerdeyim
bir asrı geride bıraktık, ah beyim

ve aklımın gözü, gönül gözümdü
özgürlük ve adalet, ilk sözümdü

dokuz yüz onyedi, ekim devrimi
dokuz yüz doksan bir, yıkım timi

o kızıl umut, kızıl yıldız, kızıl koro
biten yolu, öptükçe ağladı castro

ve kağıttan kaplandı emperyalizm
kan kanıksandı, ölümü öpen kim?

ölme öldürme telaşı, nefsi aç-tok
hedefe kilitli, o gergin yaydaki ok

al magma, patlamaya hazır volkan
zindanda, özgürlüğü özleriz, isyan

gereği düşünülüp verilen karar, o an
kırılan kalem, dar ağacındaki o fidan

cellat sabrı, yargıç telaşı, bu azrail işi
zamana yolculuk, ön kurban kaç kişi?

o duvarın ardı, demir perde, öte yaka
kaçışın son provası, son anı, ite kalka

özgürlük zamanı kopar zincirlerini gül sarı
her dilden söylenen, tek şarkı, aşk baharı

tek nefeste o duvar yıkıldı, o perdeler yandı
baba: ‘başardık’, çocuk: ‘neyi?’ dediği andı

-3-
uzağı gören o gençler, delikanlı, pek yağız
sevdası yüreğinde; sümerli, sürmeli bir kız
o duvarın ardından, öte yakadan seslendi:
“o duvar, o duvarınız; vız gelir, bize vız…”

dursun özden