aahh…
hiçbir duvarı olmayan
sonsuz bir çöl gibi,
bir başına kaldığın
o küçük dünyan,
vahşi güllerle çevrili.
bir şehre hasret duymayan…
güneşlenmiş saçların
hangi renk..?
şaşkın kalbim soruyor..
uzak asırların
hatırası kalacak o dut ağacı,
bir zahidin kalbi gibi.
kırılmış bir tuğla parçasıyım
senin yalnızlığından.
ve,
bataklık rüzgarları ile sarılı
gecelerine
misafir geleceğim
ve o dut ağacını sana getireceğim….
Mustafa kaya
22.11.2005 / Kemerburgaz
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 22.11.2005 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!