O, Diyor… Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Eritmeden ulu dağın karını,
Gelemem kapına, bekleme diyor.
Umut hanesine birkaç yarını,
Süremem, boşuna ekleme, diyor.

Sen hasret çektikçe gül benzim solmaz..
Gönül ayarını sabırla bulmaz.
Senin divanında hiç yerim olmaz!
Boşuna tellerde yoklama, diyor.

İçerin tutuşur andıkça beni;
Mazi küllerinde bıraktım seni.
Unut gayri sen de çekip gideni,
Kalan resimleri saklama, diyor.

Bir gün göstermedim, ağlattım her dem!
Bak, aniden bastım, sırlara kadem!
Perişan haline sebebim madem;
Beni vicdanında aklama, diyor.

Unutulsun aşkın, savur yellere..
Ne geçer bilinmez, bom boş ellere..
İstersen karışıp yok ol sellere!
Sabır taşı olup, çatlama, diyor.

Dilediğin kadar tut derdi, gamı!
Yeni hayallerle kurdum odamı..
Sonsuza dek örtük sana kapımı,
Rüyalarda bile tıklama, diyor.