O Dev Şiiri - Nuran Karaca

hiç ilgimi çekmeyendi sensizliğin zehri:
ne kadar içten gözlerime bakıyordu oysa
dolu bir kadehte iç beni dercesine:

her defasında görmezden geldiğimi;
anladığını sanmıştım:
"o" her sabahın ışığıyla;
yeniden parlıyordu gözalırcasına
sanki haince:
susayarak;
yaklaşmamı bekliyordu ona:

o ısrarlıydı;
zamanın o uzun kollarıysa
nasılda insafsızdı:
zaman bazen ardına saklardı onları;
korkmayım ürkmeyim diye;
bazende sivri tırnaklarını gösterirdi
göz dağı verircesine:

vardın sen her şeye rağmen;
umutsuzlukların inadına
kapılar baca olurduda gidemezdin
yanardin hari yüksek ateşinde
kıvrana; kıvrana:

ben değildim yakan;
benim yerime
zamansız akan bir kaç damla gözyaşı
bakardı yüreğinin icabına:

kıyamayıp yine söndüren ben olurdum;
üç beş cümle arasındaki
sürünerek keşfettiğim vahayla:

ve sen her defasında yine yeşerirdin;
tüm gayretinle çoraklaştırdığın toprağında
sonrada karşımda dikilirdin onurluca
kılıcı elinde güçlü bir kumandan edasıyla:

sana göre alnın aktı benden;
sana göre günahkardım ben
hemde affedilemez cinsinden
ve sana göre
vazgeçmiş olmalıydım çoktan senden
sebebiyse yenilmişti önünde gururum:

anlayamazdın beni;
içimde güçlü bir dev yaşıyordu
senden yana saf tutan
sözümü dinletemediğim;
rüyalarımı ziyaretinde
sana kapıyı sonuna kadar açan:
ve şimdi sen söyle bana;
eğer sen olsaydın yerime
o devi nasıl yener?
beni sevmekten nasıl vazgeçebilirdin? .

23:58 05.07.2016