O Derûn-i Hisle Şiiri - Osman Baltacı

Derûn-i bir hissin, yek payîdarı ola gönül;
Nâr-ı sızısı, harîk olsa da dîdarı ola gül..

Ârşa yükselen mertebe; sızıdan geçermiş,
Ab-ı çeşm ile kâtre kâtre rûhdan inermiş..

Rayîhası ötelerin ılık ılık semâdan boşanır;
Râhmet nazârı kuşlar ola ki; öyle yaşanır..

Cereyan eden her hisse, bir maşûk gerek,
Vucûd bulan rûh ile topraktan yükselerek;

Tutuşup kül ola; misâller, hâller ve güller;
Kavrulup gül ola; o derûn-i hisse, gönüller..

Can mezesinde şarâp ola acı ola nâr ola;
Düşer mukadder satırlara yazılar; var ola..

İhtiyar gönüller, hep o son satırları bekler,
O aziz dosta varınca ebede yürüyecekler..

Yürüyeni yıldırımdır, geçer o keskin sıratı,
Göklere ılgaz vurur, o mûhtehanın kır atı...

Aşkûlar da o hiss-i azize uçmalıdır, yerden;
O vuslat bülbülleri ile inmelidir, göklerden....