O da Şiiri - Nilay Akçay

Gitmeye meyilli ruhu,
Sokak kapısının hemen karşısındaki odayı seçmişti.
Derli toplu bir dağınıklık,
Rahatsız edici bir sadelik
Ve zorla edindirdiğim kendimden birkaç iz,
Hepsi buydu
Oda sessiz di, Oda.
Hiçbir uyku sesi çıkarmıyordu,
Karışık, duvara sarılı yatağında.
Zarar görmesinden korkulan bir bahar dalı gibi
Eğildim yüzüne, ellerim arkam da kenetli...
Bir delta uykusu telaşındaydı gözleri.
Ona..
Daha yakın ve daha uçurumlu nasıl olunabilirdi ki?
Bir masa, masa üzerinde bir defter...
Defterin içinde yalnızlık kusmaları
Ve hiç yazılamayacak olmanın terk edilmişliğiyle...
Parmak ucu sessizliğinde çıktım odadan.
Söylemeden geçmek olmaz;
Ne güzel adam dı oda da yatan.