Korkudan Korkmak Şiiri - Orhan Gülaçar

Çocuktuk...
Siyah beyaz televizyonlar bile yoktu .
Hep korkuttular bizi !
İnle cinle ,hırsızlarla, hayaletle,
Sorularımıza verdikleri tepkilerle,
Umursamaz tavırlar takınarak ,
Avuçlarımıza vurdukları cetvelle ,
Tek ayak üstünde bekleterek ,
Tuvalete banyoya kilitleyerek
Korumak yerine korkuttular bizi !
Korkusuna düştüğümüz herkes ;
“Korkacak bir şey yok ki!” deyip
bir de üzerine alay etti .
Sokakta oyun oynarken sesimiz yükselse ..
"Baban evde” deyip babalarımızdan korkuttular.
Büyüdük, kabuk bağladı çocukluğumuz!
Bu sefer yapılan haksızlıklarda .
Başımıza bir dert gelecek diye ;
Hakkımızı aramaktan korktuk .
Oysa korkutmak en kolaydı !
Sevgiyle yaklaşmak emek istiyordu !