Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Akıcı , duygulu yazınızı okumak hüzünlendirse de güzeldi ...yüreğiniz , kaleminiz daim olsun , saygılarla...+...+...
kalemin güzel anlatını kutlarım nasılda dalar gider insan zaman deryasınada sevgiyi alıp yanına
yoğun duygular düşmüş şiire. herşey karşılıklı ahenk için anlamlıdır şüphesiz. yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta