Geceleri kovaladı durmayasıya içinde beslediği hüzün kuşlarıyla arınmak için hayatın merdivenlerinden...
Durmayasıya çabaladığı düşseller zenginiydi içinde kıvrandığı kâbuslar...
Unutulmazlık açlığı ile savaş veriyorsdu bakınmaksızın sağa sola...
Bir avuçtu aslında kendi avuçlarını kanatan, yırtan, donduran...
Kalbimi kırdın yüreğimi kor ettin.
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Devamını Oku
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Akıcı , duygulu yazınızı okumak hüzünlendirse de güzeldi ...yüreğiniz , kaleminiz daim olsun , saygılarla...+...+...
kalemin güzel anlatını kutlarım nasılda dalar gider insan zaman deryasınada sevgiyi alıp yanına
yoğun duygular düşmüş şiire. herşey karşılıklı ahenk için anlamlıdır şüphesiz. yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta