Geceleri kovaladı durmayasıya içinde beslediği hüzün kuşlarıyla arınmak için hayatın merdivenlerinden...
Durmayasıya çabaladığı düşseller zenginiydi içinde kıvrandığı kâbuslar...
Unutulmazlık açlığı ile savaş veriyorsdu bakınmaksızın sağa sola...
Bir avuçtu aslında kendi avuçlarını kanatan, yırtan, donduran...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Akıcı , duygulu yazınızı okumak hüzünlendirse de güzeldi ...yüreğiniz , kaleminiz daim olsun , saygılarla...+...+...
kalemin güzel anlatını kutlarım nasılda dalar gider insan zaman deryasınada sevgiyi alıp yanına
yoğun duygular düşmüş şiire. herşey karşılıklı ahenk için anlamlıdır şüphesiz. yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta