yaşadığın güzel hayatta,
mutluluklara kalmak ve onlarla ilerlemek istersin,
ama önüne kalın ve kocaman taşlardan yapılmış,
bir duvar çıkar,
o duvarın arkasında hayata devam etmek istersin,
ama duvar izin vermez,
ve seni geldiğin yerde bırakmaya çalışır.
her ne kadar duvarı yıkmak istesende,
aslında duvara sırtını dayadığını fark etmezssin,
o zaman gayretlerin başlar ve sen çabalarınla duvarı yıkarsın,
ama değişen birşey yoktur,
sen o duvarla mücadele ederken,
başka duvarlar örülmektedir,kader ustaları tarafından..!
belkide basit görünen duvarlar gibidir,
hayatta olan inancımızın dayanıklılığı,
ve onlar kadar dimdik kalamayız herzaman,
buda kimin daha sert olduğunu gösterir,
ve sen güçsüzssündür...!
bir duvarı yıkmış olabilirsin,
ama onu yapılmasından daha zor bir şekilde görürsün,
hayatında vazgeçemediğin tutkular gibidir,
yıldızların kalabalıklığı kadar,
şelalelerden dökülen sular gibidir,
duvarın duruşu ve sukuneti.
ve sen kendini sadece güçsüz hissediyorsundur,
artık yapacak birşey yoktur, zayıf ve yenilmişsindir,
her yenilmiş insan gibi sende boynunu bükersin,
ve bu boyun bükmeler tıpkı duvar gibidir,
yıkıldıkça yapılanlar gibi,
sonuçta o bir duvar...
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!