O Bina Şiiri - Hamid Tatcı

O binadan geçerken hep seni anardım
Bir sergi olduğunda içerde sen vardın
Her Allah’ın günü varlığına kanardım
Aynı aralıkta, inadına parlardın

Her nevi etkinlikte yeni bir curcuna
Gönlüm hayaline böyle dalmakta idi
Sana değemiyordum ya ucu ucuna
Giderek bir yanım sende kalmakta idi

Derken alem küçüldü, yollar ufalandı
O bina dışında olmaz işler yaşandı
Bir gece apansız, sevgi kuşu yoruldu
Yatsı sularında el ucumda duruldu

Aralıksız aldıkça benzer darbeleri
Aramızdaki yüksek duvarlar yıkıldı
Estikçe sürekli talihin tövbeleri
Cennetin perdesi tam ortadan sıyrıldı

Masal gibi görünse de, an be an yaşandı
Deli dolu anılar, koca bir yıl kuşandı
Yazgımız el verdi aşka bürünür olduk
O gün bu gündür el ele görünür olduk

Şimdi isteyenler bu öyküyü görürler
O bina ve dışına sonsuz teşekkürler