O Bilmez Şiiri - Muammer Yalçın

Gökte miyim yerde miyim o bilmez
Senelerdir görmüyor ki ne bilsin
Çaresiz mi darda mıyım o bilmez
Hiç arayıp sormuyor ki ne bilsin

Bin kere sevsem de dolmaz boşluğu
O sebepten gönlümün berduşluğu
Yıksa da insanı aşk sarhoşluğu
Onun aklı ermiyor ki ne bilsin

Anlamıyor sevgi denen hasletten
Zevk alıyor çektirdiği hasretten
Ona sorma kavuşmadan vuslattan
İkrarında durmuyor ki ne bilsin

Taşı sevsem yumuşardı tutumu
O zalimin kalbi taştan katı mı
Halim nasıl iyi miyim kötü mü
Selam sabah vermiyor ki ne bilsin

O bilmez benim halimi o bilmez
Arayıp ta sormuyor ki ne bilsin
Bilmez Allahın zalımı o bilmez
Beni gözü görmüyor ki ne bilsin

Düşsem tutup kaldırmazda elimden
Ne beklersin Yalçınım o zalimden
Haberi yok yıktığı hayalimden
Onu kendi kurmuyor ki ne bilsin