Alışkanlığım yere batsın!
Her tan atımı düşlemek seni
Gülmeye doyamamak
Suçsuzken af dilemek,
İnadına hayata bilenmek
Kadar koydu gidişin!
Uykusuzluğa uyandığım her sabah,
Ağır gelir oldu
Gözlerinde görürken bilinmeyeni,
Aidiyetinden çıkmak ağır geldi
Artık ulaşamadığım sebep
Hiçsizliğimin sembolüsün.,
Bir de tüm şiirlerimin nedeni
Kaldı ki! ..
Kalem yere batsın,
Kelâm yere batsın
Ne dörtlükler erittim mavisinde gözlerinin.
Giderken unutmuştun bende
Al hıçkırıklarıma yansıyan ismini
Çek bir fırt ruhumdan
Al sevgini sevgili
Şimdi her yalnızlığım
Bin asırlık sevgili...
05.07.2012 - Perşembe
Cüneyt AvcıKayıt Tarihi : 23.2.2013 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!