O benim işte-Akrostiş Şiiri - İsmet Anik

İçten içe volkanım, dışımdan kül
Her zaman yare meyil alan şakül
Kaşlara inip göze bakan kakül,
Yanlara tarama, o benim işte.

Su oluben Deryasına akar ya
Güneş diye her gün yare bakar ya
İlaç diye seni bekleyen var ya
Merhem ol yarama, o benim işte.

Mihnet etmem muhannete susarım
Dıştan duyulmaz, içimdedir zar'ım
Sen kurşun atsan bağrıma basarım
Vurursan vur ama, o benim işte.

Ey yar! iyi bak, ben senin eserin
N'edem güneşini sensiz günlerin
Tutulmuşum; ha kölen, ha esirin
Sat ta yaralama, o benim işte.

Terk-i diyar etmişim ben benden
Bir daha dönmem ona sen gelmeden
Pervane olupta sende dönmeden,
Yakarsan yak ama, o benim işte.

Aldırmam dikene, güldendir derim
Senden gelen her ne varsa kaderim
İnan kaşımı çatmadan giderim,
Kovarsan kov ama, o benim işte.

Neredeydin adınla avunurken
Dertlerden derdime derman ararken
Tanıdın mı? seni senden sorarken
Bir garip var ama, o benim işte.

İsmim taşlara yazıldığı zaman
Birde aklına takıldığı zaman
Gülüne kelebek konduğu zaman
Sakın kovalama, o benim işte.

Kimbilir belki orada buluşuruz
Bir gölgede el ele tutuşuruz
Biraz yalan Dünyadan konuşuruz
Ahlar sıralama, o benim işte.