o benim arkadaşımdı,
baba adamdı.
yalandan,dolandan anlamazdı.
''vuralım''desek orduları yenerdik,
''yıkalım''desek dağları devirirdik.
''sevelim'' dedikçe
hep birşeyler geldi üstümüze..
nazar değdi bize.
Adı Ergün'dü
can arkadaşımdı,
meyhanelerde buluşurduk bilakis
ençok ta Egzotik Bar da.
bilirdi meyhaneci bizi
kimse oturamazdı yerimize,
vazoda iki çiçek gibi
süslerdik hep kuytu köşeleri.
başlardık, ordaaan burdan
bilmediği bi bok yoktu,
''profösör'' derdim sinirimden
taaa ki ''yeter'' diyene kadar.
bir gün..!
bir gün ''yine buluşalım'' dedik
kimsenin buluşamayacağı o yerde,
bizim yerimizde.
ben geldim ama
o gelmedi,
sulu gözlerle saatlerce bekledim
yok...gelmedi.
başına birşey gelmese
yaparmıydı bunu bana,
satarmıydı yerimizi bir başkasına?
ki..bizim yerimiz satılamazdı asla.
ertesi gün
birileri kahve önünde konuşurlarken duydum,
kardeşi ölmüş..
o en çok sevdiği
uğruna ''geberirim'' dediği.
yine oydu işte!
trafik kazası
o allahın belası.
birsüre, uzaktan uzağa izledim onu
kuytu yerlerde yanlız dolaşıyordu,
omuzları çökmüş
üzerinden sanki,
sanki silindir geçmiş gibiydi
yüzü,gözü belli değildi.
bir türlü cesaretimi toplayamadım,
dikilip karşısına
''arkadaşım başın sağolsun''diyemedim.
hıçkırıklarından korktum hep
suratıma bir kaç yumruk vurup,
beni boğmak için fırsat kollayan tükrüklerinden
''nersesin ulan şerefsiz'' demesinden.
yollarımız ayrılmıştı sanki
kader onu bir yere
beni bir yere sürükledi,
kimbilir
belki birdaha hiç buluşamayacaktık,
belki de birdaha bir tepeye çıkıp bira yudumlayamayacaktık.
hep böyle olmuştu zaten!
ben ne düşündüysem hep başıma gelmişti.
bir daha görüşmek nasip olmadı Ergün'le,
ne o beni aradı
ne ben sordum onu.
sanırım on yıl filan olmuştu
Yusufeli'nde bir akşam üstü aldım haberini,
'''arkadaşın öldü''' dediler
''bir meyhane köşesin'de
öylece sızıp kalmış'' diye söylediler..
kaçbin volt elektriğe tuttular beni bir bilseler.
o an sanki canlanır gibi oldun karşımda,
''hoşçakal'' der gibiydin eski arkadaşına.
gittiğin yeri bilmiyorum!
belki cennet,belki de cehennem ama
bu hasret uzun sürmez arkadaş..
ne olur yanıbaşında bana da bir yer ayarla.
Kayıt Tarihi : 22.10.2012 13:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bir ağaçtan yonga dökülür ya,hani et tırnaktan sökülür ya..öylesine canımı acıttı bitanecik arkadaşımın ölümü...o gün bu gündür ölüm hep yanıbaşımda sanıyorum,o gün ölümü hissettim..aynı hisleri birde babamı kaybettiğimde yaşamıştım.Allah kimseyi sevenlerinden sevdiklerinden ayırmasın.
TÜM YORUMLAR (1)