O Beni İzlerken Şiiri - Gıcık Adam

O beni izlerken,
Benim onu izlediğimi bilmez an da
Sadece sevilmek isterdi insan
En masum göz yaşları yoldaş olur gülüşüne
Gülüşünü kaybettiren
Gecenin gündüzü kaybetmesi gibi
Geçmişi hatırladığım da bir tatlı hüzün olur
Oysa bugünün geleceğindeki, geçmişte aynı olacak mı
O tatlı hüzün hissi
Bazen aşk, bazen hasret
Geçmişin bana öğrettiği her şey içinde yalnız ben
Temasa gebe aşk
Bir öpücükle nefesi nefesine muhtaç
Nefesi nefesinin ağlarında tutsak
Hayallerin adresinde bir durakta
Benim gönlümdeki acının çektiğidir acım
Acının tarifsizliyi esir alır aklımı
Aklım tarifsiz nedenlerle dolu
Dünyadaki boşluğu kirleten boşluk,
boşluğa kaçar nefes almak için
Boşluk, boşluğa hasret
Acı, içindeki acıya
Ben, hiçliğe
Hiçlik varlıkta arar varlığı
Varlık hiçlik
Varlıktaki hiçlik ve bu hiçlikte ölü kalbim
Oksijene inat nefessiz ciğerlerim
Zaman değil ölümü çağıran
Ölüm zamansız, ondan uzak
Ölüm hep var olan,
Anı bekleyen,
Zamanda arayan kalpler ölüdür zaten
Zamana esir
Zamana köle.
Yaşamayı nefese hapseden gönüller
Nefese tutsak
Sebepleri, sebepleri zanneden o ahmak akıl
Ve onun oyunlarında her daim ebe olan kalpler
Sonu belli olan
Ve her daim sobelenen gönüller
Saklanırken açıkta olan
Saklanırken ben buradayım diyen akıl
ondan uzak gönül
Gerçekten uzak yalanı gerçek zanneden akıl
Ve buna düşman gönlün arayışı
Kimi?
Daha bilmediği onu
Yalanlar gerçeğin yalanında tutsak
Yalan doğruya müebbet
Doğru yalanda idama mahkûm.
~Mahmut Tepret~