Ahmet Bektaş - 'O Ben Miyim? ' Yazı Şiir ...

O Ben Miyim?


"Ben kimim? " şeklinde kendimize sorduğumuzda aklımıza gelen ilk cevaplar eskilerin öğrettiği bilgiler oluyor. Allah'ın kulusun, o toplumdaki inancın ekseninde veya ebeveyne göreceli olarak peygambere tabisin şeklinde! İnsanın evrimsel süreci üzerinden kendini sorgulayan da olacaktır. Bu cevapları duymadan, etkisinde kalmadan ateist bir ortamda İbrahim peygamber gibi kendini, Rabbini sorgulayanda var mıdır? Bilmem.

İletişim araçları insanın diğer insanlarla etkileşmesini daha da kolaylaştırması ezber bilgilerin sorgulanmadan kabulüne de sebep olabilir, oluyor da. İnsanlar "Orta Çağ" bilgileriyle yol bulmaya çalışıyorlar. Frekansı çok olan bilgiler diğerlerinin önüne geçiyor. Bu frekans bilginin doğruluğuyla orantılı olmayabilir. Çok hızlı yayılan bilgiler var ki sonradan önemini kaybediyor. Dünya üzerinde kabul görmüş filozoflar ve dini önderlerin tamamı "Orta Çağ" da yaşamış ve yazdıkları, buldukları, getirdikleri günümüze ışık tutuyor. Hatta insanlar kendi aralarında kıyas yaparken bu filozof, din adamı ve önderleri asla geçemeyeceklerini öngörüyor. Bu öngörü kişinin inancı mıdır, yoksa gerçekten tüm insanlık "Orta Çağ" üzerinden mi yönetiliyor? Allah evrensel planı "Orta Çağ"ı tüm çağlara örnek olarak mı dizayn etti? Orta Çağ gerçekten bu kadar önemli mi? Çünkü öncesine ait bilgiler zaten çok eksik. Sonrası da zaten "Orta Çağ" a endekslenmiş. Bu durmda eski ve yeni güme gidiyor. Şöyle mi anlamalı; eski çağlar, çocukluk; orta, gençlik; son dönem yaşlılık. Bir insanın en verimli çağı orta yaşları gibi düşünülürse şöyle bir sorun çıkar; insanın en tecrübeli çağı 40 üzeri, gençliğinden sonraki yaşlılığa meyil çağıdır. Yani ortalama insan ömrünü 63 yıl alırsak; 21 e kadar çocuk, 42 ye kadar genç, 63 e kadar da yaşlılık olur. Bu durumda 40 ve üzeri en olgun çağ olur. Yani son dönem. Bunları yazmamın nedeni; "Orta Çağ" a takılı kalmayalım da insanlık olarak düşünüp, çalışıp, akledip yeni şeyler üretelim.