O Ben, Ben Değildim Şiiri - Kenan Taban

Umut belki diğer sayfadadır diye okumadığım kitap kalmadı.
Bundan sonra düzelir her şey, diye diye ömürde bu benden kalmadı.
Değiştim... Değiştim...
Değiştim, diye diye değer değmezlere değe değe...
Gömüldüm bir hülyaya ki bu hüzünlü beden, bu gamdan bir dem almadı.
Öldüm, öldüm...
Öldüm, ararken denk geldiğim ne varsa, yokluğuna gömüldüm.
İlginin, şefkatin... Güvenin, hasretin(!)
Soğuk ellerinde övüldüm, sövüldüm...
Zamanın hırçınlığının ağrılı ateşiyle; bende ondan bundan yok, diye diye... Yok yere, el ocaklarında dövüldüm.
Her yanımı sarmışken binbir türlü meltemin ateşi,
Yandım anam diye diye alnıma konulan bir busenin sıcaklığıyla(!) ayıldım.
Öldüm, öldüm, öldüm...
Ölüm diri, ben değildim.
Öldüm, öldüm, öldüm...
O ben, ben değildim.