O Balkondan Şiir Şiiri - Halil Özcan

sınıfsal ayrımlara ve yararsız aydınlıklara,
üzerinden hızla uçtuğumuz bu hızlı yaşama;

bağırmak, bağırmak darağacına,
darağacına ve ona asılmış maşuk cesetlerine!

ilkelerinden ödün vermişlere,
ovalara, ovalar boyu sümter,
baş vermiş başaklara;

özlenmeği özlemek,
bir yar, bir ana koynunda,
babalığı öğrenmek çirkef köpek talimgahlarında,
tıpkı bir yılan başı gibi ezilmek.

kara yüzler, ak yüzler çıksın meydana!
cahili çıksın insanın, namerti çıksın,
insanı perdahlamaya azmeden,
sürülsün deli ormanlara!

taşkın yürekler uslansın,
taşkın yüreğim uslansın.