O aşk Şiiri - İlyas Kaplan

dağ yamaçlarına tatlı ürpertiler bırakandır O
içten içe tutuşan uzak şafakların közüne serpilen gecedir O
yumuşacık mehtaplarda suların tenini okşayandır
ümitli yakarışları süt beyaz ışığıyla besleyendir

gecenin siyahını yırtan hilaldir O
yusufun gömleğine uzanan eldir O
sevgili olmaya doğru , kurtuluştur
cevherini işleyen ümitli dokunuştur

o vakit güneşin önünden çekilendir O
sevda aynalarına vuran bir resimdir O
gece yolcusunun üzerimize düşen gölgesidir
tene dokunan ipeksi bir siluetin sıcaklığıdır

iki sonsuz arasındaki en güzelin nöbetine durandır O
bir noktalık temasın heyecanıdır O
yerden göğe bakışın hatırasıdır
tenlerde süt beyaz bir yırtılışın işaretidir

göklere hükmeden, gece yolcusudur O
dal uçlarından göğe açan sancıların meyvesidir O
hüzünlü inzivaların çeperini zorlayan sabah ışığıdır
ince sızılı rüyalardan uyandırandır

gürültülerden el etek çekmiş keskin bir suskunluktur O
ateşli vakitlerde soğuk kesen bir isyandır O
ümitli bekleyişlerle avuçlara berrak müjdeler doldurandır
rahmet dağıtan nur sütunu olarak inişe başlayandır

en uzun kış gecelerinin ışığıdır O
göğsünden şehirlerin ufkuna yaz yağmuru düşürendir O
siyahlar üzerinden nefes nefes
gecenin endamını sabaha taşıyandır

gönüllerde gizli baharı uyandırandır O
aklın toprağına göğün ziyasını yetiştirendir O
ümitsizlik soğuğundan ebet zamanlarına filizler devşirendir
gecenin en olgun, en ışıklı, en berrak, en nurlusudur

mahşer sabahına ümitlerimi ulaştırandır O
heyecanımı diri tutan yürüyüş yoludur O
bir hicret yürüyüşü ki ete kemiğe bürünmüş
yepyeni sevdalarımın başlangıcıdır

gökte asılı bir ümittir O
kurtuluş çerağı olarak yeniden doğandır O
orta yerinden bölünen kaderdir
gökten yere doğru bir bakıştır

üstünde uyuya kalınmış sevdadır O
göğe dal budak salmış nurlu bir kandildir O
bir gül cemresi gibi kutlu doğumlar yüklenmiş
her gece gönüllere inen bir sevgidir

redfer