Gömerim çoğu zaman sınırsız hasretimi
İki damla gözyaşı finalinde, boş şişelere
....mezar sessizliğinde
Boş şişelerdir hüzünlerin dekoru
Anlaşılmamış, yaşanmamış mutluluklar gibi
Sadece bakarım içlerine
....onlar boş, ben dolu
Korkunçtur yüzümün şişelerde yansıması
Her kadehten sonra biraz daha donuk
biraz daha buğulu
Sonra ellerim tutamaz olur
Kontrolsüz düşer masanın bir kenarına
....yanlızlığımı seyrederim
Boş şişeler gibi, bomboştur ellerim
Ve o çocuk başlar ağlamaya
Her gece aynı çocuk
Alıştım artık, avutamadan dinlerim
Ve farkına varırım hep en sonunda
O ağlayan çocuk benim
Kayıt Tarihi : 9.9.2009 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirin sesli sunumu: http://youtu.be/LgWAXBMddbc
TÜM YORUMLAR (2)