O Ağaca Kazıdık Sevgimizi

Adımızı kazıdık ağaçlara
Bir mühür gibi anıtıydı bize
Yağmur damlarken yapraklara
Gıpda ediyordu ağaç sevgimize

O ağaç çam idi sevgi kokan
Her kuşun yuvasını yaptığı
Kuşların sevdiklerine serenat yaptığı
Bizide çeken o ağaçtı,yaprağı solmayan

Çılgınlar gibi ıslandık yeri gelince
Yağmur suyu içtik çam yaprağından damlayan
O ağaca sarılırdık gök gürleyince

İlk o ağacın altında seni seviyorum diyebildim
Oksijeni alışımı ilk orada keşfettim
Kuş cıvıltısını sinek vızıltısını
Fani sıkıntılarımı ilk orada vazgeçim

Benden vazgeç dedin birgün
Biz ayrı dünyaların insanıyız dedin ya bana
İşte o zaman başladı inanılmaz bir sürgün
Bana o zaman dar geldi bu dünya

O ağacın altına gittiğimde
Gök gürlüyordu ağaç soğuktu
Ben o ağaca biz ayrıldık dediğimde
Ağaç ağladı üzüntüden,yaşları soluktu

Hikayenin sonuydu bu
Ağacımızı terk ettim
Saf ve tertemiz aşkın yoluydu bu
Ah be vefasız niye beni terk edip gittin....