O Adamdı.
Bir adam yürüyordu uzaklarda.
Doluydu yüreği doluydu yükü.
Korkuyordu ölümün,
Anlaşılma ihtimaline nokta koymasından.
Tek emin olduğu yürümeliydi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'Doğru olanda buydu.
Onun Dünyasında kural buydu.'
Çok hüzünlüydü..Ama sevdim de ben bu şiiri.sevgiyle kal dayıcım :)
Beğeni ile okuduğum güzel bir şiir. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta