O Adam Utansın Şiiri - Metin Şencan

Kendi kaprislerinden kendisi bile bezmiş.
Yarı yolda hayatı yaşamaktan bıkmış.
Yaşı eskimiş, ruhu çökmüş.
Seni ağlatan o adam utansın.

Belki senin iyiliğin için küsmüş,
Belki seni istemeden üzmüş.
Sen kırılırsın diye ince düşünmüş.
Seni ağlatan o adam utansın.

O adam ki seni üzmeye kıyamaz.
Kaldı ki bir kaş çatışına dayanamaz.
Sen üzülme ettiği yanına kalmaz.
Seni ağlatan o adam utansın.

Sen ki onun için en değerli insan.
Hep güzellikleri sana düşünür bir bilsen.
Eğer ona hala çok kırgınsan.
Seni ağlatan o adam utansın.

O ki dayanamazken bir damla göz yaşına.
Nasıl çıkıyordur düşün her gün karşına.
Bundan daha kötüsü ne gelsin başına.
Seni ağlatan o adam utansın.

O adam ki iste ömründen ömür verir.
Sen bir adım iste o yüz adım gelir.
Bilsen sana ne çok değer verir.
Yine de seni ağlatan o adam utansın.

O adam ki şimdilerde çok perişan.
Yaşattıklarından dolayı çok pişman.
Bir damla göz yaşına fedadır bu can.
Yine de seni ağlatan o adam utansın.