Bir adam yalnız yürümekte kaldırımlarda
Saat bulunca gecenin biri, dışarıda
Aynı yerde, aynı sitemlerde
Boynu bükük garibim; isyanlarda
Kimler vurmadı ki sırtından
Kimler yakmadı ki yüreğini,
Kimler soymadı ki tepeden tırnağa
Evet, vurdular
Evet, kırdılar
Evet, acıttılar
Ama neden?
Sevmeye hiç mi hakkı yoktu
Ya da... Yyaşamaya...
Ne kadar isyan etse de
Yorgun düştüğü belliydi
Bir dert ki kül etmiş yüreğini
Bu yüzden eskisini unuttular
Sakalı uzamış derviş yaptılar
Sararmış parmaklarıyla sararken sigarasını
Ki, içerken titrer dururdu parmak uçları
Belliydi, özler dururdu bir şeyleri
Uzunca hayallere dalardı
Bu yüzden onu dertli kıldılar.
27.05.08
Kayıt Tarihi : 13.4.2011 21:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!