Kerstinle
Ben ordan çıktığımda çin lokantası loş ve yorgun birahaneler sokağıydı
Pompadan köpüklü dem doldurup buz koyuyordu bardağa saki barki
Ayakta durmakta zorlanan eski zamanlardan kalma telefon kulübesinin
Sabahın körüne kadar herkesten geriye kalan gecenin bu vakti
Her yerin bir adım fazlasına sapar sapmaz ben sahil yolu ve kerstin
Sıcaklığını birbirine ateşleyip veren kor kandilli fitil gibiydik
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta