Nusret Gören Şiirleri - Şair Nusret Gören

Açız Aç!
Toplanmıştı insanlar
Birlerce binlerce
Birbirlerine bakıyorlardı
Saatlerce günlerce
Bir esintiyi

Bu gün karar verdim
Hiç tereddüt etmeden dökeceğim
Bütün biriktirmişliklerimi
Bütün yolda topladıklarımı
Bütün içimde sancılaştırdıklarımı
Ama nasıl becereceğim bilmiyorum

Bu üzerinde durmadan üşenmeden yürüdüğüm
Yürüdüğümde bıkmadan usanmadan düşündüğüm
Ve bin yerden bin yere hiç erinmeden taşındığım
Bu şehrin aşınılmaz yalnızlıklar kaldırımıdır
Bu şehrin aşınılmaz yalnızlıklar kaldırımıdır
Beni habersizce bütün kalabalığımdan alan

Dem a ko tû keti bala min
Dil û hundire min şewitin
Wexta ko hindire min
Pê listika zarokan vekirin
Di navda şoreş a te dîtin
Û dile min birîn pakij kirin

Öyle bir ülke ki canım ülkem;
bir millet öldürüldüğünü ispat etmeye çalışıyor,
bir millet yaşadığını.

Sessizliğinizi duyuyorum ey kardeşlerim!
Boşuna saklanmayın öyle kuytu köşelerde.
Dilim varmıyor, yüreğim kaldırmıyor.
Uzun lafın kısası kardeşlerim(!)
Şerefsizliğiniz, yüzsüzlüğünüzden okunuyor.

Bakire bir imge
Ve ağız dolusu öpüşmek
Daha nedir mutluluk
Yeni yeni insanlar
Okunmayan hayatlar
Uzun saçlı küt saçlı

Hadi gel, yeni bir şeyler yapalım seninle.
Saksımızda sevgi büyütelim mesela.
Koklasın bütün herkes
Ve her yere yayılsın sonra.
Bitmesin hiç kokusu.
Yeni bir güneş yaratalım penceremizde,

Bir gece yarısı
Yalnızlık yaslanıverir ansızın
Nasır tutmuş yüreğine
Ve ansızın yarası
Sızlanıverir bir aşkın
Fakat bu aşk

Biliyorum
Birgün üzecekler beni
Ve kalbim
Adını fısıldayacak kulaklarıma.
Aklıma geleceksin
Ve aklıma gelecek