Mutluluğun diğer adı bizim tayfa
Hadi dökülelim sokaklara
Kıralım hoşumuza gitmeyen ne varsa
Hiçbir şey umurumuzda değil nasılsa
Bir tekne bulalım önce
Küçük mü küçük bir çocuktum
Ağladığımda her şey önüme gelirdi
Güldüğümde ise tüm dünya benimdi
Benim için en büyük mutluluk hüznü bilmememdi
Bir anlıktı öfkem, acım sadece bir anlık
Çek git bu dünyadan
Ne dönüp ardına bak
Ne de umursa beklentilerini
Bırak her şeyi ve herkesi sevinsin arkandan
Beklide istenmeyen sensin
Sen bilmesen de olur derim
Seni böyle sadece uzaktan severim
Açılsam sana belki canlanır umutsuzluğum
Olsun, bu da yeter bana kaderim
Aslında korkarım beni sevmeyeceğinden
Ellerimi uzatsam belki yetişirim dediğim
Çok yakın zannettiğim uzakların da ardında
Yola çıkmaya dermanımın kalmadığı bir anda
Gözlerimin gördüğü, kalbiminse bilmediği bir yerdesin
Melodisini büyülü sesine borçlu bildiğim
Karanlıklardan sesleniyorum sizlere
Güneşli günler artık geride kaldı
Bütün ışıklarım söndü birer birer
Siyahlarım gelmeden önce mutlu bir ben vardı
Sessizliklerden sesleniyorum sizlere
Benim için sadece yalnızlık
Savrulduğum ümitsizlik içinde
Açıldım sakin denizlere
Yanımda bir sen bir de yalnızlık
Herkes susar bu mavi denizde
Bilmiyorum nerelerdeyim
Hangi zamanın hangi çeyreğindeyim
Görürseniz beni lütfen söyleyin
Ben galiba kaybettim kendimi
Kendimi tanıyamaz oldum
Lanet olsun bana, yine başladım sigaraya
Keşke güzel dudaklarını dudaklarıma alsaydım
Korkuyorum aslında ondan da,
Daha kötü tiryakisi olurum sonra...
Güneş batıyor yine akşam olmakta
Geceyle birlikte karışıyorum kalabalığa
Otobüs durağı, kaldırımlar herkes başlamış koşuşturmaya
Bense gezinmekteyim dolaştığın Üsküdar’da
Kiminde başlamış eve gitme telaşı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!