Bilmem nedendir bu istemek
Her gün biraz daha senle olmak arzusu
Olmadığında yanımda bir an bile
Karanlığın en siyahı, mutsuzluğun en koyusu
Tanımlanamayan bir etki içindeyim
Hapsettin beni içine
Mutluluğun parçaları dağıldı her yere
Şimdi gezinmekteyim sessiz dünyanda
Seninim artık karanlık dünya
Rengine benzedi ümidim
Yıldızlar kadar uzak
Düşüncem kadar yakınsın bana
Aradaki fark ise
Halimi anlatamamamdır sana
Yaşama bağlanmamdaki tek umudum
Gidelim bu uçsuz bucaksız diyarlardan
Hep üzüntü içinde kalmışsın
Bitsin bu seni tüketircesine karamsarlık
Uzat bana elini be gönlüm
Sevmek için mi katlandın herşeye
Hiç düşündünüz mü sonunuzu
Hayatınızın ne zaman biteceğini
Oyunun en güzel yerindeyken
Hüzün uyandıran o zil sesini
En güzel duygular ortasındayken
Beyaz kanatlı martılar geldi
Çağırdılar beni çığlıklarıyla
Alıp götürdüler rüzgara karşı
Gökyüzü ayaklarımızın altındaydı
Gökkuşağını gördüm sonra
Gözümü bir kere kapamam yeterli
Senin hayalin hemen çıkar karşıma
Etrafımda sürekli gezinen
Kulaklarıma sevgi sözcükleri fısıldayan sensin sanki
Zihnimi bir şeye düşünmeye zorlayayım
Tek bir kelimen yetti bana
Karıştım yine sokaklara
Kalabalık içindeki sensizliğin tokadının çarpmasıyla
Ağladım içten içe, zihnimdeki kara bulutlarla
Neydi bu tesirin sebebi
Çık gel artık karanlıklardan
Kurtar beni bu yalnızlıktan
Sana bir ömür boyu yeter sevgim
Beni sevdiğini söyle hiç ummadığım bir zaman
Al götür beni de gittiğin yere
Belli olmaz ki ne getireceği
Kimisi için cennet, kimisi için cehennem
Bize düşen hep çaresizliği
Hayatın içinde sürekli yenildik işte
Bizim için başlamadan bitti yarış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!