Ne diyalog ne taviz, kar etmedi onlara!
Çünkü gaye ne ağaç ne de masum bir neden!
Demek müspet tavırlar, çare değil bunlara!
Yok, millete bir huzur, haklarından gelmeden.
Üç beş zirzop toplanmış, kafa tutar millete?
Hedefleri sadece, huzur bozmak vatanda!
Park (!) diyerek çıkanlar, dönüp birer illete;
Devam derler teröre, çünkü komut şeytanda.
Bu ne cüret efendim, Kim şu resti çekenler?
Hani nerde kanunlar, nerde polis ve asker?
Cezasız mı kalacak, yurda fitne ekenler?
Nedir bunun manası, adil devlet bir ses ver?
Anarşiste acınmaz ve de olmaz merhamet!
Zira layık değildir, o şefkate, rahmete!
Şayet ona acıyıp, gösterirsen az kamet;
Ya koparır kafanı ya da koşar zahmete!
Onlar için tek dil var; kanunlara uydurmak!
Su köprüyü bölmeden, yapmak gerek o şeyi!
Gaye olsun devlete, anarşisti caydırmak!
Halk gazaba gelmeden, yapın artık şu şeyi!
Abdullah Toroslu
15.06.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 16.6.2013 11:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!