Seni tanıyan doğruyu bulur
Konya senle hayat bulur
Kötü olan iyi olur
Hoşgörü kapısı mevlana
Herkase örnek oldun
Bir ırmak gibi akıp gidiyordu zaman
Hayata yenilmişti yorgun bedenim
söz vermiştim yorgun bedenime
olmuyacaktım kimseyle dost
Dostlarım sadece dostgibi gördüklerim olacak
Her ne pahasına olursa olsun
Elimi tut elimi
Gözlerim gözlerinde kalsın
Elimi tut elimi
Yüreğim yüreğinde çarpsın
Elimi tut elimi
Hiçbir şey söyleme
Kimseler bilmiyor derdimi
Anlatamıyorum ben kendimi
Kimse anlamıyor beni
Sayfalara sığdıramıyorum sevgimi
Kelimeler taşımıyor hissetiklerimi
Anlatamıyorum ben kendimi
Yalnızım yine bu akşam odamda
Kavga etik mutlulukla
Terk etti giti beni
Yalnızlık halime acıdı bırakmadı beni
Yalnızlık dost olmuş
Hüzün mutsuzluk ve benimle
Ruhum sığmıyor bedenime
Çünkü bir sen birde ben varım
Seni ben benide ruhum taşıyor
Yoruldum artık
Ne seni nede kendimi taşıyabiliyorum
Şimdi bırakıp gidiyorum
Yağmurlu bir akşamda
Sokak lambaların altında
Anıyorum seni sesiz kaldırımlarda
Kimseler yok yanımda
Mutluyum yapayalnız dünyamda
Toz pembe hayeler kuruyordum
Sen acı hayatımın sebebisin
Sen tüm güzel duygularımın nedenisin
Sen bitmeyen zamanımın içindesin
Sen tükenmiyen sevgimin içindesin
Sen en doğru yanlışımsın
Sen en karlı zararımsın
Ben seni deyil kalbini sevdim
Sen benim
Kalbinde başkasının olduktan sonra
Birlikte yaşamanın ne anlamı var
Yaşamanın anlamı
En iyi gününde ve en kötü gününde
Seninle olan dostluğum
Bakışlarımdaki gizemli sırlarda saklıydı
Sana bakarak kendimi görüyordum
İçimdeki saflığı mahsumluğu sende görüyordum
Okadar doğal bakışların vardıki
Seni bütün dürüstlüğünle ele veriyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!