Benim aşkım mecnundan türemiştir
Çölerde yeşermiştir
Ferhatın suyuyla yaşamıştır
Benim aşkım romeodan kalmıştır
Benim leylam hiç olmadı
Ama hep kalbimde yaşadı
Sensizken var olan bir yok gibi yaşıyorum ben
Sen yokken düşünemiyorum ben
Sen yokken anlamadan yaşıyorum ben
Sen yokken var olan bir yok gibiyim ben
Bana aşkını itiraf ettin
Gürünen bir yüz ve arkasından görünmeyen yüz
Anlamıyorum şu fani dünyayı
İnsanları seviyorsun aptal diyorlar
Sevmiyorsun kötü diyorlar
Anlamıyorum şu fani dünyayı
Bir ülke isterim ben
Hazreti muhamedin adaletinden
Bir yer isterim ben
Ütopya şehrinden
Bir dünya isterim ben
Barış kardeşlik dolu ülkelerden
karanlık bir odada
Resmin baişucumda
imkansız bir yolda
Yürüyorum kaldırımlarda
Kabus dolu gecelerim
Ne zaman bir aşk hikayesi duysam
Aklıma ilk sen gelirsin
Çünkü en büyük aşkı sende yaşadım
Ne zaman bir ateş görsem
Aklıma ilk sen gelirsin
Ne güzelsin ne tatlısın
Sana bakınca gözlerim donup kalıyor
Okadar şirinsinki sana bakmaya kıyamıyorum
Bütün hayelerimi senle süslemiştim
Seni severken dünyanın en güzel en tatlı
Hapsetmiş gözlerin gözlerimi
Susturmuş nefesin nefesimi
Bükmüşsün bileğimi
Seni andıkça akllım gidiyor serden
İçimdeki isyanı yaşıyorum yeniden
Terkedip gidiyorum
Sen imkansızlık nedir bilmesin
Çünkü hiç yaşamadın
Yaşamadın sen imkansız duyguları
Yaşamadın sen imkansız sevgileri
Yaşamadın sen imkansız aşkı
Çaresiz kalmak ne demek bilirmisin
Yalnızım yalnızım yine
Yalnız dünyamda
Kimseler yok yanımda
Anladım anladım şimdi
Sevmek demek
Her şeyini kaybetmek demek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!