Bir ilk bahar hatırasıyım. Mayıs doğumluyum.
Hele ki mayısın ilk haftasıysa, dünyadaki ilk günün. Bilirler mayıs doğumlular. Anlayamaz kimse bizi.
Olgun musun, değil misin.
Belki de tükenmeden büyümek istediğimdendir.
Mümkün olduğu kadar gürültüden uzak kalmayı tercih ediyorum.
Sanata ve doğaya vakit ayırmayı seviyorum.
İnsana yaşamda anlam veren, yön veren, kalbinde biriktirdikleridir diye düşünüyorum.
İşte kalbimde biriktirdiklerim, sizlerle paylaşmak istediklerim.
Ben yağmur yağdığı zaman değil,
yağmurda ...
Adıyla sesleniyordu Adam.
Ağlayarak geliyordu Kadın.
Kadının suçu, sesinin karanlıkta kaybolmasıydı,
Adamın bu bahar yeni bir aşka tok olması.
Yok olması içten değil yersiz samimiyetin,
Mesajlaşmalara âşık olur olmuş insanlar,
Sevdalardan vazgeçtikçe.
Farkında değiller aslında,
Aşkta diğer her şey gibi yağmura benzer.
Yağmur gibi biraz sisli,
Biraz da ahmak ıslatan.
Aklımda bir yerlerdesin.
En olmadık zamanlarda
En olmadık durumlarda
Tam karşımda.
Göz mesafemin ki,
Akşam olur, sigara içerim kirpiklerinden,
Sen arada eşlik eder meydan okursun,
Ben yine saçlarının arasında kaybolurum.
Kimselerin görmediği yerlerde buluşuruz,
Arkamızdan çanlar çalıyormuşçasına ürperir içimiz,
Önümde esmer tenin, ufukta dudakların.
Adının bir yerlerinde "ay" kelimesi geçen bir kadına daha önce hiç âşık olmamıştım,
Ya da hiç bu kadar yakından bakmamıştım o yeşil gözlere.
Sana çok benziyor diye bir kadını seyrettim bugün metroda.
Benzeyene olmasa bile benzetene faydalı seyir keyfi.
Karşılaşabilirdik öncesinde seninle,
Bir otobüs durağında, ya da bir market reyonunda belki.
Hayatta ne kadar anlamsız sevdalarda yaşlandığımızı şikâyet ederken birbirimize,
Bu yaşananların bir anlamı olmalı.
Yaşananlar, yaşanamayanlar, yaşanmak istenenler.
Ben özür dilemek istiyorum, bu güne kadar fark edemediğim için kaşlarından, bakışlarından ve bütün eski âşıklarımdan.
Çok mu şey istiyorum ellerinden, çok mu zorladım onları avuç içlerimde ıslatmak için terden.
Neden ihtiyacım olsun ki sana? Gülüşün bile bana yetiyorken, neden ihtiyacım olsun?
Sana baktığımı görüyorsun, göz göze gelmeden önceki anından,
Oysa toprak şahidim sağ ayakla giriyorum, sol yanından.
Bilmiyorsun her fırsatta içimden adını sayıkladığımdan,
Anlattığın ne varsa ceplerime koyuyorum, aklıma sığmadığından.
Bir bilsen...
Öyle bir yağmur yağdı ki şehrime,
Deniz oldum.
Rengi ağlatılan bütün kadınların göz rengi,
Gece mavisi.
Senin gülümsemene şahit olduğum gün,
Kulaklarım zehirlendi güzel sesini duymaktan,
Unutabilmem için kaç satır boşluğu doldurmam gerek?
İsterdim ki kurtar beni bu azaptan,
Dilimde toprak tadında özlem kalmasın, bir tek.
Bir tepenin en tepesinde oturan, adımları yorgun güzel kız.
Dudaklarında gezdirdiğin dilin gözlerinde ki yangından değil mi?
Bir Eylül ayrılığı karşında, donuk bakışlarımda,
Hüznün nasıl da benziyor yan yanayken bana.
Aramızda ki boşluğa yağmur yağıyor sürekli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!