Gözlerinde toprağımın büyüsü,
Oynaşan çocukların kahkahası sesinde.
Artık her sabah güneş doğuyor arka bahçeme,
Çay keyfin için masam bile var orada.
Yarım kalan, yarım bırakılan bütün hikayeler tastamam.
Kuşların cıvıltısı değil beni mutlu eden,
Güneşin gölgemizdeki duruşu.
Ayaklarımızın altında sereserpe, kuluçkada tembel çiçekler.
Mor salkımların büyüyüp sarıldığı o ev,
Teninin coğrafyasında gizli.
Biraz anason, biraz mavi,
Kurumuş körelmiş, yitip giden bedenimin üzerine dökülen zehir dudakların,
Koparmaya yeterli gücü, yıpranmış damarlarımı.
Yutkunamıyorum, gözlerinin hizasında iken hala,
Titriyor bütün yaşam belirtilerim, sallantıda.
Burada ötüşen kuşlar yalnız kargalardan ibaret,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!