Nurullah Genç Şiirleri - Şair Nurullah Genç

Ve bir gün sarsılacak içinde son tebessüm
Dudaklarında şarkı buzları, nağme kanı
Sen bildiğin gibi dur yolların ortasında
Gömmenin gölgesi yok bekleyişler yurduna
Gökte saçların için gül arayan hakanı

Hicrân rüzgârıyım, işkence seli
Kuşandım sevginin intizârını
Mecnun, yüreğine saldığım deli
Bitmeyen bir aşkın ihtirâsını

Hicrân rüzgârıyım; alevden tahtım

ey babamın otağında bulunmuş
ey göklere elif gibi salınmış
sordum O'nu suda büyüyenlere
cıva havuzunda uyuyanlara
Bağ-ı Halvet'e
Bağ-ı Vefa'ya

kurabilseydi bebek, yıkılan Halepçe'yi
kırabilirdi hayal bu memnu kelepçeyi
çiçekli bir hânüman gördügünde, yâd olan
içinde tebessümler biriktirip, sâd olan
narin parmaklarıyla dokunsaydı yarama
bir damla su koyardı çatlayan matarama

Çift başlı yılanlar çıktı kabirden
Tokmaklar inmeye başladı birden
Beynime saplandı zehirli oklar
Kıpkızıl kan ile doldu oluklar
Tokmaklar inmeye başladı birden
Çift başlı yılanlar çıktı kabirden

gördün mü devleri, mecnun cinleri
ciğer kanı içen bahçıvanların
nefesinde uçan güvercinleri
sekiz bahçenin tacını
sekiz köşkün Hallac'ını
gördün mü ey denizlere kul olan

Güllübağları'na ejder mi çöktü
çöküp de, yoluma zehir mi döktü
yılan gibi kıvrılırken karanlık
perdelerde boğulmayın bir anlık
uçurumda mahsur koymayın kulu
gül bekliyor kırılgan Anadolu

ey O'nunla konuşan, gülümseyen, yürüyen
dostluğun en gizemli vâdisini bürüyen
yanında mı söylerdi ormancı türküsünü
sen de farkeder miydin cihannümâ süsünü
dalgın bir pencerede roman mı okuyordu
mûsikî mi dinliyor, ateş mi yakıyordu

üşüttün mü kundağını yayarken
incittin mi beşiğine koyarken
emzirmeyip ağlattın mı anası
sen yanmazsan gülüme kim yanası
adımları çaresizlik kokmasın
eller ona nazar edip bakmasın

malihulya mührünü parçaladım yeisin
yüregim kalemine sızdı Pîri Reis'in
zambak oldu içimde intikam arabası
kapıyı açın bana gülümün akrabası
çiçekleri çok seven, sever mi bir dikeni
gül olanlar anlar mı, gülde kahır çekeni