Nurten Köroğlu Şiirleri - Şair Nurten Kö ...

Bir gün sen de ağlarsın
Kalınca avuçlarında boşa harcanmış yıllar
Yüreğinde acılar
Gelince aklın başına
Bir gün sen de ağlarsın

Fesleğen kokulu sokaklarda kaldı düşlerim
neleri geride bırakmıştım acaba
şimdi neleri özlerim.
minik bir avucun içindeydi tüm hayaller
şimdi onları koskocaman gizlerim.

Uçurum kenarlarında kök salan
Bir papatya'yım ben boynu bükük
Bitek topraklar uzaktır bana
Yanıyor sandığım ışıklar ufkumda sönük

Ümidim,ümitsizliğin pençesinde tutsak

bir asırlık sevdayı
yüklenip yüreğine
sen değil miydin
her akşam düşen
kapımın eşiğine

Her güz
uçup giden
göçmen kuşların
kanatlarına
demir parmaklıklar arasından
yaşlı bakışları

Yüreğin genişti biliyorum
Ama ben seni
Hep uzaktan sevmek zorunda kalırdım
Sende beni severmişsin
Öyle diyorlar

Hayatında bana bir yer olmayacak biliyorum
Ben doğmayacak sabahın gecesiyim
Ayrılık acısını içen benken,yıllarca bir zehir gibi
Yine de sensizliğe mağlup olan bi çareyim

Hata bende, suç bende sebep neden aramam

Çekince sevdanı göğsümden
Yaralı bir kuş olurum
Gitme!
Ne acılara dayandı bu yürek
Nice yandı,nice kavruldu
Eğer; bu da bir vurgunsa,olsun yinede

Sen benim ne kaygımsın,ne umudum
Sen benim hiçbir şeyimsin
Geceleri sol yanımdaki ağrım değil
Süzülen onlar yalan, gözyaşlarım da değil
Sen ne yarınım ne dünümsün
Sen benim hiçbir şeyimsin.

sanki;
hep tanıdık
kaldırım taşları gibi yüzüm
yılların tozlu raflarında yine ben
sokak fenerindeki solgun ışık hep hüzün