Yalan dünya'ya, sofra’mızı serdik.
Mutlulukla, acı’ları da sardık.
Sevgilerle, zulümleri de gördük.
Heves’imizi söndürdü, şu dünya.
Çok aradık, bulamadık Cennet'i.
Bayram’dan bayram’a, yiyorduk et'i.
Eksik olmadı baş’ımızın bit'i.
Bir gün göstermedi, bize, şu dünya.
Bir azimle doğduk, sabırla dolduk.
Dünya'ya çıplak geldik, örtü bulduk.
Bir nesil’den, bin’lerce olduk.
Bir solukta aldı, bizi şu dünya.
Paksoy'un söz’leri, kahırla dolu.
Allah yarattı, bunca türlü kul’u.
En güzel yol, Allah'ın nur’lu yol’u.
Bulamadıysan, neylesin şu dünya.
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/nurlu-yol-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!