Nurgül Yenigün Şiirleri - Şair Nurgül Ye ...

Dogu Türkistan

Ana Ülkemiz... tasimiz ve topragimiz
Kan agliyor orda bizim insanimiz
Evlat yerine tas basiyor yüreklerine analarimiz
Görmemek icin gözlerimizi baglamissiz

Yarin kurban bayraminin ilk günü
Mis kokulu ellerini öpemeyecegim annem
Kizim gelecek diye bekleme beni
Cünkü senden cok uzaklardayim annem

Ben gelemiyorum sana

Coooook yoruldum babaaa
Ben cocuk olmayi özlüyorum
Kaldiramiyorum bu yükü
Tekrar cocukluk yillarima dönmek istiyorum
Söööööz babam...
WK`daki Inlinerlari istemeyecegim

Yasamini cok gördüler anam
Öldün bizler agladik, onlar güldüler
Cansiz resmini bile cok gördüler
Cok yalnizim, cok düstük anam

Seni unutturmak istiyorlar

Muratim, durusun gibi sende agirsin
Rab`bimin en degerli armaginisin
Annemizin muradisin
Kardesimsin kanbagimsin
Ablan hastaligina nasil dayansin?

Baba (m) ? ? ?

Onca yasadiklarimin üzerinden uzun yillar gecti
Hanemiz'de firtinalar ve soguk rüzgarlar esti
Varligina degil, bu gönül gölgene bile sükretti
Yoklugun'da varligini yasadi, cocuk gibi oynanip sekti

Takvim 17 agustos 1999, Kara bir Tarih düstü
Memleketimin basina kap kara bulutlar üsüstü
Onca sehirlerde yurtlar, yuvalar, hak ile yeksan
Ölüme ansizin yakalandi, o gece binlerce insan

Bütün yurt uykudayken dünyadan bi haber

YAR olmaz hic kimse
Anne kadar anne kadar
Ne DOST vardir, nede seven
Anne kadar anne kadar

Üzmemeli anneleri

Sormayin bana derdimi
Anlatacak sözüm yok
Bitmisim, tükenmisim
Yasamaya gücüm yok
Adim yalnizlik benim
Soyadimsa ayrilik

Almanyada yasariz yalniz, kimsesiz
Herkes sanirki biz milyoneriz
Aslinda hicte öyle degiliz
Sadece bir lokma ekmegin pesindeyiz

Özlemle bakiyor gözlerimiz