Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Yolsuzluk aldı yürüdü.
Gözümüzü hırs bürüdü.
Kutsal değerler çürüdü.
İnsanlara bir hal oldu.

Ahlak yok, bozuldu maya.

Ne selam var ne de sabah.
İnsanlara bir hal oldu.
Bir hırsı var bir de tamah.
İnsanlara bir hal oldu.

Kardeş kardeşine düşman.

Aynı kemik aynı et, aynı damar aynı kan.
İnsanlar çeşit çeşit, aynı nefis aynı can.

Kul hakkının yükü ağır.
Hakikate olma sağır.
Dilsiz şeytan olma sakın.
Hakkı savun,korkma,bağır.

İnsanlığın yükü ağır.

Servet edinme derdine, sağlığını heba eder.
Sıhhate kavuşmak için, servetini feda eder.

Nurettin SEVİM

İnsanoğlu zanneder ki: Söz uçar kalmaz hatırda.
Melekler her sözü yazar deftere, kalır satırda.

Nurettin SEVİM

İnsan vahşi hayvanlardan nasıl korkarsa yılandan,
Sözleri doğru olmalı, öyle korkmalı yalandan.

Nurettin SEVİM

İnsanoğlu ölümlüdür, bu dünyadan konup göçer.
Kadın, erkek, ihtiyar, genç, ecel şerbetini içer.
Dünya ahiret tarlası, herkes ektiğini biçer.
İmanla amel edenler, Sırat Köprüsünü geçer.

"Yolcudur insanoğlu, sabavetten gençliğe.
Gençlikten ihtiyarlık, ihtiyarlıktan kabre.
Kabir geçici durak.Ta ki kıyamete dek.
Kabirden sonra haşir, haşirden de ebede."

Nurettin SEVİM

İnsanoğlu ölümlüdür, burada kimse kalmıyor.
Gidenleri görse bile yine de ibret almıyor.

Nurettin SEVİM