Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Sonbaharım sen ilkbahar yaptın
Sevginle beni aşkına kaptın
Sevdalarınla sevgiye saptın
Beni aşkınla sevdaya kattın..

Duygularımı gizden çıkardın

Bir gün
Evet, bir gün
Karşılaşacağız seninle.
Önce bakışlarımız,
Sonra isimlerimiz,

Çeşit çeşit meyve yaptın.
Türlü türlü lezzet kattın.
Çeşit çeşit çiçek yaptın.
Türlü türlü koku kattın..

Şu dünyaya kanıp durma.

Aşk bir bengi sudur.
O, bir Tanrı buyruğudur.
Adem'le Havva'dan gelen duygudur.
Bir elmanın, hazin hikayesidir.
İnsanlar ki, onun uğrunda, yapamayacağı yoktur.
O aşk ki, tüm duyguları altüst eder.

Gözümün ışığı, rahmeyle bana
Niyâzlarım sana, dua'lar sana
Ateşinin nârı ile yanarım
Bir şevkât göster sen, acıyan cana.

Cana aşk şekeri veren ey zâkir

İlkbaharın başında, bırakıp gittin
Mevsim güze dönerken, bana gelmedin
Yandı gecelerim hep köz oldu! bittim,
Hayat böyle biterken, bana gelmedin..

İki sevdayla damga vurulmuşam
Ne gün görüp, nede murat almışam
Bir zalimin zulmetiyle yanmışam
Bende bu sevgilere aldanmışam.

Yâr saçında gül olsam, kapında sümbül olsam
Yolumda ölür müsün? benimle gelir misin?
Sevdanda ateş olsam, ruhunda bir yer bulsam
Kül edip eler misin? yoksa çok sever misin?

Hayalini gördüm düşte, şaştı aklım ayamadım
Ördek gibi yüzdüm gölde, yâr ben sana doyamadım.
Denizleri geçer oldum, yolları da sayamadım
Cevr-ü cefâ ettin bana, yâr ben sana doyamadım.

Yine düşündüm seni.
Bitmeyen hasretle.
Dumanı tüten, ocaklar gibi.
Burnumda tüttün özlemle.
Seneler nelere gebe.