Hüznün vakti yok bizde,
Anlamadan geliveriyor.
Huzura dair, umuda dair ne varsa,
Alıp götürüyor..
Eksik miydin,
Yorgun muydun,
Gidecekse neden gelir ki insan,
Birde kalacak kapı arar durmadan..
Kime yandın da sönmek istiyorsun sevgili,
Kime öldün de doğmak istiyorsun,
Kime gittin de kalmak istiyorsun..
Varamadığın, çalamadığın kapıdan
Ne zaman yakınsak yalnızlıktan,
Bir martının kanadına konardık.
Hep uzaklara,
Bilmediğimiz, görmediğimiz uzaklara gitmek isterdik.
Mavi gökyüzünün yeşil serinliğinde,
Dalgaları dinlerdik.
Seni bir pazar sabahı unutup
Bir pazartesi sabahı yine aşkla anıyorum.
Zamanın mahiyeti yok.
Saatler yok,
Günler yok..
Yıllar, asırlar yok..
Rengarenk bahçelerin
Solgun yüzlü çocukları..
Kederli bir pazar sabahı
Paslanmış yorgun bakışlı kadınlar.
Ne yana dönsem umutsuz hep kuşlar.
Ağlara takılmış yorgun balıklar
Şimdi ne deniz anlatır seni ne gökyüzü.
Yanıp sönen kandiller gibi,
Yada titreyen bir mum gibi şimdi hayalin.
Kalmakla gitmek arasında..
Balığın aklı, kuşun elleri kadar büyük ya sevdan.
Seversin öyle,
Geceni paylaştığın en büyük aşktır yalnızlık.
Hasretin, umutsuzluğun, kimsesizliğin kollarına bırakıp gider seni.
Kurduğun hayallerin
Birer birer suya düşmesinin en büyük sebebidir.
Aşktır ya bize,
Canımızı da yese yanımızda isteriz yalnızlığı,
Kıyıda birikiyorum.
Deniz her köpürdüğünde inliyor yaralarım,
Soğumaz bir ateş sarıyor her yanımı,
Aydınlık kaçıyor köşe bucak,
Güneşte saklanıyor,
Gidiyor sana doğru,
Soğuk tren istasyonlarında
Paslı raylara takılıyor gözlerim..
Ne çok ayrılık sundu kim bilir bu yollar..
Sonra,
İç içe geçen vagonlara takılıyor aklım
Kim binse bir daha inmiyor içinden..
Bir gökyüzünü bilirim birde seni.
Sen ki bana öteler kadar uzak
Sen ki içimde..
Şimdi nasıl anlatılır gözlerin, sesin..
Sevmek sende anlam bulmuş
Aşk sende, hayat sende..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!