Nurdan Aziz Şiirleri - Şair Nurdan Aziz

Sensizlik yok oluşun habercisiymiş
Kilitli kapılar ardına saklanan
Masum bir yürek gibi
Sevgiye hasret büyüyen
Minicik avuçlar gibi..
Sensizlik sana aitmiş.

Ah bir bilsen
Neyin ne olduğunu nasıl yaşadığımı
Ah bir bilsen neler çektiğimi
Anlatamadım ki yapamadım
elimde olmayan sebeplerle
Uzağım sana

Sokağa çıkıyorum
Saat 6’yı ya geçti ya geçecek
Yürüyorum..
Sis bulutları üzerime geliyor
Onlara doğru yürüyorum..
Damla damla çiğ birikmiş

Şu an sana deliler gibi şiir yazabilirim,
Oturup seni en güzel romanıma
Baş kahraman yapabilirim
Senin hayalinle öyküler yazabilirim
Öyle farklı ki şuan her şey,
Heyecandan bir kaşık aşkta boğulabilirim..

Bu sabah uyandığımda gülümsüyordum,
Uzun zamandan sonra tatmıştım mutluluğu,
Demek ki;
Hala yaşamak için bir umut vardı,
Hala sevebilirdim,sevilebilirdim,
Hala uyanabilirdim gördüğüm kabuslar dan

Seni neden beklediğimi bilmiyorum
Neden her dalgada yüreğimin kıyılarına vuruyorsun?
Yorgunum, mecalim yok savaşmaya.
Bir gece ansızın gelip çöküyorsun yüreğime
Sabahı beklesen ya ara sıra
Yalnızlık daha bir kalabalık oluyor gece.

Haklıydın,
Benim hala gün doğmayan dünlerim vardı,
Belki de gücüm,yalnızlığı kucaklayacak kadardı..
Dert etme artık hayallerimle başbaşayım,
İlk günkü kadar yalnız ve çaresiz,
Aslında hayallerimi unutmuştum.

Yeter ki sen tamamla yarım kalan cümlelerimi,
Yada sil baştan yaz mısralarımı..
Oda olmadı tamamen değiştir beni,
İstediğin gibi..
Sen bul cevaplarımı,
Sen koy hayatımda ki noktalarımı..

Yine acıya uyandık bu sabah
Mutlu Pazar sabahlarından bir haber rüyalar
Renkli çiçekler yok yine
Karanfil kokusu gelmiyor sokaklardan,
Deniz durulmuyor.
Ah evet..

Kalem de ağlar.
Kelimelerin hayasızca hüsrana uğradığı bir mevsimden yazıyorum sana.
Öylesine sarhoşum.
Ecelim korkumdan değil, utancımdan.
Belki eller kadar büyük değil günahım
Ama alem kadar da az değil.